Τουρισμός – Πολιτισμός – Διαμεσολάβηση

Τουρισμός – Πολιτισμός – Διαμεσολάβηση

 

Η Ελλάδα μας, έλεγε η Μελίνα Μερκούρη, πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον Πολιτισμό, αλλά και για τον Τουρισμό της, αν τα χάσει θα πάψει να ζει …

Και πραγματικά τα λόγια αυτά, ιδιαίτερα στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας μας, θα έλεγα πως ο Τουρισμός αποτελεί τη Βιομηχανία της Ελλάδας

Κείμενα: Βασιλική Σκορδάκη.

Τουρισμός - Πολιτισμός - ΔιαμεσολάβησηΟι τουριστικές επιχειρήσεις και όσοι απασχολούνται με τον τουρισμό έχουν να επιτελέσουν ένα δύσκολο έργο, τόσο στο να ανταγωνιστούν άλλες χώρες, που φαντάζουν ελκυστικές μέσα από δελεαστικά πακέτα προσφορών, όσο και στο να αντιπαρέλθουν τις δυσκολίες των capital controls, στις οικονομικές σχέσεις τους με το εξωτερικό, αλλά και με το εσωτερικό. Και για να αναπτυχθεί αυτή η βιομηχανία, είναι πλέον καιρός να επανασυνδεθεί ο τουρισμός με τον πολιτισμό. Η Ελλάδα έχει απαράμιλλο φυσικό τοπίο, ήλιο, θάλασσα, αλλά αυτό που την κάνει να διαφέρει από άλλους κοντινούς σε εμάς προορισμούς διακοπών, είναι η μοναδικότητά της για τον πολιτισμό της.

Τουρισμός - Πολιτισμός - Διαμεσολάβηση

Οι μοναδικοί αρχαιολογικοί χώροι, οι ιστορικοί οικισμοί, η μοναδική ιστορία της, που διδάσκεται σε άλλους λαούς, -οι οποίοι την τιμούν γιατί γνωρίζουν καλά ότι αποτελεί το θεμέλιο του δικού τους πολιτισμού,- αποτελούν τους πόλους έλξης για τους τουρίστες, περιηγητές, όπως μου αρέσει να τους αποκαλώ, μιας και η λέξη τουρισμός προέρχεται από την Αγγλική λέξη «Touring», στα Ελληνικά μεταφρασμένο «περιέρχομαι ή περιηγούμαι» και ενώ στην Ελλάδα μεταφράσθηκε με τη λέξη περιηγητισμός, τελικά επικράτησε ως Τουρισμός. Υπερέχουμε και θα υπερέχουμε στον τουρισμό μας, συνδυάζοντάς τον με δραστηριότητες πολιτισμού. Η ανάπτυξη όμως των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων απαιτεί απερίσπαστη ενασχόληση με τους τομείς δραστηριότητάς τους και βέβαια η κάθε πιθανή εμπλοκή τους σε μια δικαστική διαμάχη είναι επιζήμια και αποπροσανατολιστική.

Οι τομείς της τουριστικής επιχειρηματικότητας που θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαφωνίες και τελικά δικαστικές διαμάχες πολλές. Διαφωνίες μεταξύ του ξενοδόχου και του tour operator, διαφορές του tour operator με την αεροπορική εταιρία, διαφορές του ξενοδοχείου με τον πελάτη, με αποκορύφωμα τον κίνδυνο της απειλής ή την καταγραφή δυσμενών σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στους ιστότοπους εύρεσης καταλύματος και καταγραφής της γνώμης τους (trip advisor, trivago, booking.com κ.α), διαφωνίες για καθυστερούμενες πληρωμές τιμολογίων, διαφορές με φορείς για θέματα καταβολής τελών πνευματικής και συλλογικής ιδιοκτησίας, παράνομα καταλύματα, αποζημιώσεις πελατών, αλλαγή προσωπικού και πρόσληψή του σε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, είσοδος νέων μελών, λόγω μεταβίβασης ή διαδοχής της επιχείρησης, είναι ενδεικτικά μόνο, μερικά από τους πιο συχνά γενεσιουργούς παράγοντες αντιδικιών και δικαστικών διαμαχών.

 

Είμαι σίγουρη ότι ο καθένας από εσάς μπορεί να μας αφηγηθεί την εμπειρία του από μια εμπλοκή του σε ένα τέτοιο δικαστικό αγώνα. Και δυστυχώς, ακόμα και αν είσασταν οι νικητές αυτού του δικαστικού αγώνα, νομίζω άνετα θα χαρακτηρίζατε την εμπειρία σας τραυματική για πολλούς λόγους. Να αναφέρω μερικούς από αυτούς; Σίγουρα γιατί η διαδικασία ήταν χρονοβόρα, γιατί προφανώς ήταν αρκετά δαπανηρή (αμοιβή δικηγόρου, δικαστικά έξοδα, πιθανές αμοιβές πραγματογνωμόνων, επιδόσεις, αναγκαστική εκτέλεση), με μεγάλο ψυχολογικό και συναισθηματικό κόστος (το αποτέλεσμα της δίκης ήταν άγνωστο μέχρι να εκδοθεί η απόφαση, όπως και αμφίβολη η στο μέλλον διατήρηση σχέσης φιλικής ή εμπορικής με τον αντίδικο), δεν μπορούσε να ελεχθεί το αποτέλεσμα (αφού ο δικαστής μόνος του αποφασίζει), χωρίς ουσιαστική ικανοποίηση του περί δικαίου αισθήματος (αφού το αποτέλεσμα δεν είναι άμεσο σε σχέση με την προσφυγή στη δικαιοσύνη), με συνεχές κυνήγι των προθεσμιών για τις ενέργειες που έπρεπε να γίνουν, χωρίς πραγματική απόδοση του ουσιαστικού δικαίου λόγω της προσήλωσης στον τυπικό κανόνα δικαίου, με νικητή και ηττημένο διάδικο, αφού δεν γίνεται να κερδίσουν και οι δυο αντίδικοι, γιατί η δημόσια διαδικασία (δημοσιότητα), έβγαλε στη φόρα όλα όσα δεν θα θέλατε να μάθουν οι άλλοι, ο δικαστής φαινόταν ότι δεν άκουγε και σαφέστατα δεν επιτρεπόταν να έρθετε σε επικοινωνία μαζί του, γιατί αποκτήσατε άλλον έναν εχθρό στη ζωή σας, τον αντίδικό σας, γιατί βγήκε η απόφαση που τόσο θέλατε και τώρα πώς θα την εκτελέσετε; Θα μπορέσετε να εισπράξετε την απαίτησή σας, αφού ο αντίδικός σας εξαφανίστηκε και δεν υπάρχει κάποιο περιουσιακό στοιχείο για να το κατασχέσετε;
Σωστά όλα τα παραπάνω θα μου πείτε, αλλά η προσφυγή στα δικαστήρια είναι μονόδρομος, έτσι δεν είναι;
Και όμως, η απάντηση θα σας εκπλήξει, γιατί υπάρχει και άλλος δρόμος, ήδη από το έτος 2010 εισάχθηκε και στο δικό μας δικαιϊκό σύστημα, ο θεσμός της διαμεσολάβησης, που αποτελεί έναν εναλλακτικό τρόπο εξώδικης επίλυσης διαφορών, με τη βοήθεια ενός τρίτου αμερόληπτου και ανεξάρτητου προσώπου, του διαμεσολαβητή, ο οποίος δρα ως καταλύτης για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των διαφωνούντων μερών και ανατρέπει όλα τα προηγούμενα αρνητικά πρόσημα της δικαστικής διαμάχης σε θετικά. Οι απασχολούμενοι με τον τουρισμό, όντας άρρηκτα συνδεδεμένοι με τον πολιτισμό επιλέγουν τη διαμεσολάβηση γιατί είναι λύση πολιτισμού.

 

 

Επιμέλεια κειμένων: Βασιλική Σκορδάκη

 

 

 

 

 

 

ThanasisΤουρισμός – Πολιτισμός – Διαμεσολάβηση