Περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων – Επανυπολογισμός συντάξεων – Χρονικός περιορισμός των αποτελεσμάτων των αποφάσεων

Συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας – Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ).

Διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Ανάθεση στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.) εκτάκτως και για χρονικό διάστημα δύο ετών της διαχείρισης των  δικαιωμάτων πνευματική ιδιοκτησίας των δικαιούχων-μελών της ΑΕΠΙ. Ειδική Υπηρεσία Έκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων του ΟΠΙ και διορισμός προσωρινού διαχειριστή με θητεία δύο ετών. Απόρριψη αίτησης ακύρωσης υπουργικής αποφάσεως. Η ανάθεση στον ΟΠΙ, ως αρμόδιο φορέα επιφορτισμένο με την άσκηση της κρατικής εποπτείας επί των φορέων συλλογικής διαχείρισης, των προβλεπόμενων στο νόμο εξαιρετικών αρμοδιοτήτων δεν μετέτρεψε αυτόν σε επιχειρηματικό φορέα ανταγωνιστικό των λειτουργούντων στο πλαίσιο της αγοράς φορέων συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Οι σχετικές διατάξεις του εν λόγω νόμου δεν αντίκεινται στα άρθρα 4 παρ. 1, 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1 Συντ. Απόρριψη ως αβάσιμων των λόγων ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται ότι η ανάθεση της επίδικης δραστηριότητας στον ΟΠΙ οδηγεί σε κίνδυνο κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης και νόθευσης της δομής της αγοράς, επηρεάζει δε τις διασυνοριακού χαρακτήρα συναλλαγές των ημεδαπών οργανισμών με άλλους οργανισμούς, κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων της ΣΛΕΕ. Απόρριψη λόγου ακύρωσης ότι οι προσβαλλόμενες κανονιστικές ρυθμίσεις συνιστούν ανεπίτρεπτο περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Ο ΟΠΙ δεν συνιστά οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει ως προς την οργάνωση, τη δομή και λειτουργία του στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2 του ν. 4481/2017.

Εκπαιδευτικοί – Αποχώρηση υπαλλήλων με τη συμπλήρωση ορίου ηλικίας – Δεν παραβιάζονται υπερκείμενες διατάξεις – Αρχή αναλογικότητας -. Η αποχώρηση των υπαλλήλων – περιλαμβανομένων των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης – με τη συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας τους και 35ετούς πραγματικής και συντάξιμης υπηρεσίας καθιερώνει διαφορετική μεταχείριση, βασιζόμενη άμεσα στην ηλικία, σε βάρος των υπαλλήλων αυτών υπέρ αφ’ ενός μεν των υπαλλήλων που δεν έχουν συμπληρώσει το 60ό έτος της ηλικίας τους, αφ’ ετέρου δε των υπαλλήλων που αποχωρούν με τη συμπλήρωση του 65ου έτους. Η διαφορετική αυτή μεταχείριση δεν συνιστά απαγορευόμενη διάκριση, διότι εξυπηρετεί θεμιτούς σκοπούς, ήτοι: α) την ισόρροπη ηλικιακή διάρθρωση εντός της δημόσιας υπηρεσίας και β) τη διευκόλυνση της πρόσβασης των νέων σε ορισμένο επάγγελμα ή σε ορισμένη δημόσια υπηρεσία.

Ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση. Απαιτείται η πράξη ή η παράλειψη να είναι παράνομη. Πότε μπορεί να προκύψει ευθύνη αποζημίωσης από την εκ μέρους της πολιτείας νομοθέτηση ή από την παράλειψη νομοθέτησης. Από τη μη θέσπιση διατάξεων, βάσει των οποίων θα συνταξιοδοτείτο πρόσωπο, το οποίο απλώς συμβίωνε (ελεύθερη ένωση) με ασφαλισμένο ή συνταξιούχο του ΤΣΜΕΔΕ, που απεβίωσε, χωρίς να έχει συνάψει γάμο με αυτόν, δεν αντίκειται στα άρθρα 21 παρ. 1, 2 παρ. 1, 4 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος και 8 της ΕΣΔΑ, δεν στοιχειοθετείται ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση. Η ερμηνεία αυτή είναι σύμφωνη με τη νομολογία του ΣτΕ. Απορρίπτεται η αναίρεση ως απαράδεκτη κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν.3900/2010 (επικυρώνει την αριθμ. 332/2012 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Όμοια με την αρ. 1200/2019 ΣτΕ.

Κρίσιμος χρόνος καθορισμού του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης κατ’ άρθρο 932 ΑΚ, μη συνεκτίμηση του θανάτου του ενάγοντος ως στοιχείου προσδιοριστικού (μειωτικού) του ύψους της και αυτοτέλεια της αξίωσης χρηματικής ικανοποίησης του θανόντος- ενάγοντος έναντι του ομοδίκου- κληρονόμου του.

Μη συνεκτίμηση τυχόν πταίσματος των οργάνων του Δημοσίου ή του ΝΠΔΔ, ως στοιχείου προσδιοριστικού (μειωτικού) του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης κατ’ άρθρο 932 ΑΚ

Παραγραφή αξιώσεων αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως έναντι του Ελληνικού Δημοσίου σε περίπτωση βλάβης σώματος εξαιτίας κατάρρευσης κτίσματος

Αστική ευθύνη Δημοσίου και ν.π.δ.δ. προς αποζημίωση τρίτου συνεπεία τραυματισμού του από πτώση τμήματος που αποκολλήθηκε από διατηρητέο κτίριο.

Δίκη-πιλότος. Δώρα εορτών και επίδομα αδείας. Δικαστικοί υπάλληλοι και μισθολογικές περικοπές. Από καμία συνταγματική διάταξη ή αρχή δεν κωλύεται, καταρχήν, ο νομοθέτης, εκτιμώντας τις εκάστοτε συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη τη δημοσιονομική κατάσταση της Χώρας, να προβαίνει σε αναμόρφωση του μισθολογίου των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, εισάγοντας νέες ρυθμίσεις, οι οποίες υπόκεινται σε οριακό, μόνο, δικαστικό έλεγχο.

Ιατρική αμέλεια, θάνατος ασθενούς που οφείλεται σε πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του Νοσοκομείου, οι οποίες έλαβαν χώρα κατά το προεγχειρητικό, το εγχειρητικό και το μετεγχειρητικό στάδιο. Το ιατρικό προσωπικό του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών παρέλειψε να ενημερώσει τον ασθενή τόσο ως προς τη διαγνωστική δυσχέρεια, όσο και ως προς την ενδεδειγμένη θεραπεία για καθεμιά από τις διαφορετικές διαγνώσεις, τον βαθμό επικινδυνότητας, το ποσοστό αποτυχίας και τις πιθανές επιπλοκές της επέμβασης, σε περίπτωση που αυτή ήταν ενδεδειγμένη, με αποτέλεσμα να διενεργήσει την πιο πάνω ιατρική πράξη, χωρίς τη συναίνεση του ασθενούς κατά παράβαση του άρθρου 5 της Διεθνούς Σύμβασης του Οβιέδο και του άρθρου 47 του ν. 2071/1992.