Παραγραφή αξιώσεων αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως έναντι του Ελληνικού Δημοσίου σε περίπτωση βλάβης σώματος εξαιτίας κατάρρευσης κτίσματος

Αστική ευθύνη Δημοσίου και ν.π.δ.δ. προς αποζημίωση τρίτου συνεπεία τραυματισμού του από πτώση τμήματος που αποκολλήθηκε από διατηρητέο κτίριο.

Δίκη-πιλότος. Δώρα εορτών και επίδομα αδείας. Δικαστικοί υπάλληλοι και μισθολογικές περικοπές. Από καμία συνταγματική διάταξη ή αρχή δεν κωλύεται, καταρχήν, ο νομοθέτης, εκτιμώντας τις εκάστοτε συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη τη δημοσιονομική κατάσταση της Χώρας, να προβαίνει σε αναμόρφωση του μισθολογίου των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, εισάγοντας νέες ρυθμίσεις, οι οποίες υπόκεινται σε οριακό, μόνο, δικαστικό έλεγχο.

Ιατρική αμέλεια, θάνατος ασθενούς που οφείλεται σε πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του Νοσοκομείου, οι οποίες έλαβαν χώρα κατά το προεγχειρητικό, το εγχειρητικό και το μετεγχειρητικό στάδιο. Το ιατρικό προσωπικό του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών παρέλειψε να ενημερώσει τον ασθενή τόσο ως προς τη διαγνωστική δυσχέρεια, όσο και ως προς την ενδεδειγμένη θεραπεία για καθεμιά από τις διαφορετικές διαγνώσεις, τον βαθμό επικινδυνότητας, το ποσοστό αποτυχίας και τις πιθανές επιπλοκές της επέμβασης, σε περίπτωση που αυτή ήταν ενδεδειγμένη, με αποτέλεσμα να διενεργήσει την πιο πάνω ιατρική πράξη, χωρίς τη συναίνεση του ασθενούς κατά παράβαση του άρθρου 5 της Διεθνούς Σύμβασης του Οβιέδο και του άρθρου 47 του ν. 2071/1992.

Επώνυμο. Η διοικητική διαδικασία για την αλλαγή επωνύμου έχει εφαρμογή και στην περίπτωση που το επώνυμο τέκνου γεννηθέντος εκτός γάμου έχει κτηθεί κατά τις οικείες διατάξεις του ΑΚ, με την επίκληση συγκεκριμένων και σοβαρών λόγων, των οποίων η εκτίμηση ανήκει στην αρμόδια αρχή. Αν γίνει αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική, είναι δυνατή η προσθήκη του πατρικού επωνύμου στο επώνυμο του τέκνου. Μη νόμιμα ο Δήμαρχος αρνήθηκε την εξέταση του αιτήματος. Νομίμως ασκείται η αίτηση από μόνη τη μητέρα, στην οποία ανήκει η άσκηση της γονικής μέριμνας του τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου και αναγνωρίσθηκε από τον πατέρα του εκουσίως.

Πυροσβεστικό Σώμα και κριτήρια κατάταξης δόκιμων πυροσβεστών. Πότε η απόκλιση από την αρχή της ισότητας των φύλων είναι συνταγματικά θεμιτή. Απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω φύλου, άμεση ή έμμεση, όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας στις ένοπλες δυνάμεις ή άλλα στρατιωτικώς οργανωμένα σώματα. Πότε η υιοθέτηση παρεκκλίσεων από την ως άνω αρχή είναι επιτρεπτή. Οι διατάξεις που θεσπίζουν ποσοτικούς περιορισμούς υπό την μορφή ποσοστώσεων σε βάρος των γυναικών κατά την πρόσβασή τους στο επάγγελμα του πυροσβεστικού υπαλλήλου αντιβαίνουν στα άρθρα 4 παρ. 1 και 2 και 116 παρ. 2 του Συντάγματος και της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ, σε αντίθεση με τον καθορισμό κοινών -και για τα δύο φύλα- ορίων των επιδόσεων στις αθλητικές δοκιμασίες. Η επίδικη ρύθμιση του άρθρου 1 περ. 5 του π.δ. 19/2006, με την οποία προβλέπεται χαμηλότερο όριο αναστήματος για τις γυναίκες υποψηφίους, δεν συνιστά διάκριση λόγω φύλου, άμεση ή έμμεση. Ο νομοθέτης δύναται να θεσπίσει είτε απαίτηση ελαχίστου ύψους διαφορετικού για άνδρες και γυναίκες υποψηφίους, είτε απαίτηση ελαχίστου ύψους κοινού για άνδρες και γυναίκες υποψηφίους, μεριμνώντας ώστε ο καθορισμός αυτός να μην άγει σε αποκλεισμό δυσανάλογα μεγαλύτερου ποσοστού γυναικών εν δυνάμει υποψηφίων. Η διάταξη που προβλέπει χαμηλότερο όριο αναστήματος για τις γυναίκες υποψηφίους δεν μπορεί να εφαρμοσθεί αναλογικά και στους άνδρες υποψηφίους. Η τυχόν θέσπιση κοινού ελάχιστου αναστήματος στο 1,70 μ., θα συνιστούσε έμμεση διάκριση σε βάρος των γυναικών, μη δικαιολογούμενη από λόγους δημοσίου συμφέροντος. Η επίμαχη ρύθμιση δεν παραβιάζει την αρχή της αξιοκρατίας και βρίσκεται εντός του πλαισίου των εξουσιοδοτικών διατάξεων του ν. 1590/1986. Ο εκκαλών δεν επικαλείται παραβίαση κάποιας άλλης, πλην του άρθρου 14, διάταξης της ΕΣΔΑ. Αβάσιμα προβάλλεται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, λόγω της προηγούμενης προϋπηρεσίας του εκκαλούντος ως πυροσβέστη εποχικής απασχόλησης. Παραπομπή της υπόθεσης στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

ΤΕΙ και διαδικασία εκλογής ή εξέλιξης των μελών του κύριου επιστημονικού προσωπικού. Ο έλεγχος νομιμότητας του Υπουργού Παιδείας πρέπει να ασκείται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία έξι μηνών. Έναρξη της προθεσμίας. Η ακυρωτική υα πρέπει να δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και μάλιστα εντός του εξαμήνου. Η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία διενεργήθηκε από τον Υπουργό Παιδείας ο έλεγχος νομιμότητας της εξέλιξης του αιτούντος σε θέση Ε.Π. βαθμίδας Καθηγητή, εκδόθηκε αναρμοδίως κατά χρόνο. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

Προστασία περιβάλλοντος. Η Διοίκηση οφείλει να επιλαμβάνεται αιτήματος επανακαθορισμού αιγιαλού, παλαιού αιγιαλού ή παραλίας, εφόσον ο ενδιαφερόμενος προσκομίζει κρίσιμα στοιχεία για την απόδειξη σφάλματος κατά τον αρχικό καθορισμό, άλλως χωρεί παράλειψη οφειλόμενης ενεργείας, υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως. Οι πράξεις, με τις οποίες η Διοίκηση απορρίπτει ή αρνείται να εξετάσει την αίτηση αυτή έχουν εκτελεστό χαρακτήρα. Δεν δύναται να γίνει αδιαμφισβήτητα δεκτό ότι οι εκτάσεις ιδιοκτησίας της αιτούσας απέκτησαν το χαρακτήρα παλαιού αιγιαλού. Δικαιολογημένος ο καθορισμός ζώνης παραλίας καθ’ όλο το μήκος της οριογραμμής του αιγιαλού. Απαραδέκτως προβάλλονται πλημμέλειες κατά της πράξης καθορισμού παλαιού αιγιαλού και παραλίας, διότι, ως ατομική διοικητική πράξη, δεν δύναται να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως στο πλαίσιο άλλης δίκης. Μερικά δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

Αρχή της αμεροληψίας. Προστασία περιβάλλοντος. Νόμιμη απόφαση για κατεδάφιση περίφραξης ακινήτου προς εξασφάλιση πρόσβασης του κοινού στον αιγιαλό.

Παροχή εννόμου προστασίας – Καταβολή παραβόλου επί αιτήσεως ακυρώσεως ασκούμενης από περισσότερους ομόδικους -. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 35 παρ. 1, 3 και 4, 36 παρ. 1 και 4 και 45 παρ. 6 του π.δ. 18/1989 προκύπτει ότι σε περίπτωση ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως από περισσότερα πρόσωπα με κοινό δικόγραφο αρκεί, για το παραδεκτό του ασκηθέντος βοηθήματος, η καταβολή ενός και μόνου παραβόλου. Τούτο δε διότι, η υποχρέωση καταβολής παραβόλου συνάπτεται αποκλειστικά προς αυτή καθ’ εαυτή την άσκηση του ενδίκου μέσου, δηλαδή τη διαδικαστική πράξη με την οποία υποβάλλεται το αίτημα παροχής εννόμου προστασίας και προσδιορίζεται το περιεχόμενο της ζητούμενης προστασίας και το αντικείμενο της δίκης. Οι ανωτέρω διατάξεις ουδόλως θεσπίζουν υποχρέωση καταβολής παραβόλου για καθένα χωριστά από τους διαδίκους που ενώνονται σε κοινό δικόγραφο, στο πλαίσιο του δικονομικού θεσμού της ομοδικίας, εφόσον μάλιστα η ακυρωτική δίκη αφορά την αντικειμενική νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης και όχι αυτοτελείς ατομικές αξιώσεις και δίκαια εξ υποκειμένου, η δε ομοδικία προϋποθέτει κοινό έννομο συμφέρον και κοινούς λόγους ακυρώσεως (Αντίθετη μειοψηφία). Επιλύει το ζήτημα και αναπέμπει την υπόθεση στο Β΄ Τμήμα.