Εφόσον το Πειθαρχικό Συμβούλιο αποτελεί όργανο του ΑΕΙ, στη δίκη νομιμοποιείται παθητικά το ΑΕΙ και όχι ο Υπουργός Παιδείας. Δεν απαιτείται μνεία στην πειθαρχική απόφαση της πράξης διορισμού μέλους του πειθαρχικού συμβουλίου. Στο Πειθαρχικό Συμβούλιο μετέχει Αντιπρύτανης του ΑΕΙ. Νόμιμα απορρίφθηκε από το Πειθαρχικό Συμβούλιο το αίτημα αναβολής της υπόθεσης. Στην πειθαρχική διαδικασία δεν εφαρμόζεται το δικαίωμα σιωπής και μη αυτοενοχοποίησης του κατηγορουμένου. Νομίμως ελήφθη υπόψη ανωμοτί μαρτυρική κατάθεση του διωκόμενου ληφθείσα κατά την ΕΔΕ και ένορκη κατάθεση ενώπιον της εισηγήτριας του Πειθαρχικού Συμβουλίου, εφόσον αυτός δεν αντέλεξε. Αντίθετη μειοψηφία. Αιτιολογημένα κρίθηκε ότι ο προσφεύγων τέλεσε το πειθαρχικό παράπτωμα της επίδειξης διαγωγής απάδουσας στην αξιοπρέπεια πανεπιστημιακού λειτουργού, διότι προέβη σε εκφοβισμούς και διατύπωσε άμεσες ή έμμεσες απειλές σε βάρος των φοιτητών, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν εκλέκτορες στις εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου και Αναπληρωτή Προέδρου τη σχολής. Περιστατικά. Η επιβολή της ποινής της προσωρινής απόλυσης τριών μηνών αιτιολογείται νομίμως και το πειθαρχικό συμβούλιο δεν υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας ούτε παρέβη την αρχή της αναλογικότητας. Παραπομπή της υπόθεσης στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος.

Κατοχύρωση του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής των πολιτών, στον πυρήνα της οποίας ανήκει η ερωτική ζωή και ο σεξουαλικός προσανατολισμός εκάστου. Ο νομοθέτης δεν κωλύεται, από το άρθρο 21 του Συντάγματος, να τροποποιεί τις ρυθμίσεις περί των τρόπων σύστασης της οικογένειας ή να αναγνωρίζει άλλες, εναλλακτικές προς τον γάμο, μορφές συμβίωσης και την δι’ αυτών ίδρυση οικογενειακών δεσμών. Η θέσπιση και ρύθμιση με το ν.4356/2015 του συμφώνου συμβίωσης των ομοφύλων δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και σε διεθνείς συμβάσεις, δεν θίγει τον συνταγματικώς προστατευόμενο θεσμό του γάμου και της οικογένειας, ούτε προσβάλλονται η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία και η κατά το Σύνταγμα θέση αυτής ως επικρατούσης, ούτε ο θεσμικός ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδας και δεν θίγονται οι ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλήνων πολιτών, εγγάμων /και γονέων ή μη. Δεν στοιχειοθετείται η συνδρομή της βλάβης, που επικαλούνται οι αιτούντες (Ιερές Μητροπόλεις, Μητροπολίτες και λοιποί κληρικοί, ιδιώτες Χριστιανοί Ορθόδοξοι) λόγω προσβολής των χρηστών ηθών, της ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας, της Εκκλησίας της Ελλάδας ή των δικαιωμάτων των πιστών της. Η πρόβλεψη υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος των μερών στη ληξιαρχική πράξη του συμφώνου συμβίωσης δεν προσβάλλει, κατά το μέρος που αφορά και ομόφυλα μέρη, την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία, ούτε δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία επιτρέπει ή ανέχεται την ομοφυλοφιλία και τις ομόφυλες σχέσεις συμβίωσης. Αντίθετη μειοψηφία. Απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης της υα ΤΑΔΚ39/2016. Όμοια με την απόφαση 2004/2018 ΣτΕ.

1. Επειδή, κατά την κρατήσασα γνώμη των Συμβούλων Ι[…] η αρχή ne bis in idem, έτσι όπως κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα και στο ενωσιακό δίκαιο, αλλά και στο 4ο άρθρο του 7ου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, δεν αποτυπώνει κατ’ ουσίαν κάποιο ξεχωριστό δίκαιο εξ υποκειμένου, παρά, αντιθέτως, συνιστά αναγκαία αντανάκλαση της λειτουργίας της εκκρεμοδικίας και του δεδικασμένου, δηλαδή επιταγή της αρχής της ασφάλειας δικαίου, ως θεμελιώδους έκφανσης του κράτους δικαίου.

ΣτΕ 1880/2019 & 1888/2019 Ολομ.
Πρόεδρος: κ. Ν. Σακελλαρίου
Εισηγητής: κ. Σ. Μαρκάτης
Ένταξη δημοσίων υπαλλήλων στον ΕΦΚΑ- εισφορές ελευθέρων επαγγελματιών

Φορολογία – Ειδικός φόρος επί των ακινήτων (ν. 3091/2002) – Εταιρεία εδρεύουσα σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ – Επίκληση trust όσον αφορά τα στοιχεία των αληθών μετόχων της – Ενωσιακές αρχές της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αναγνώρισης των εγγραφών στο μητρώο εταιρειών κράτους μέλους της ΕΕ – Ύψος του φόρου σε περίπτωση που μέτοχος είναι και τραπεζική εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο – Αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας

Παραπέμπεται στην Ολομέλεια το ζήτημα εάν, για τη νομιμοποίηση ανώνυμης εταιρείας επί προσφυγής ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπό το καθεστώς του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και του Κώδικα Συμβολαιογράφων, αρκεί, όταν προσκομίζεται ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο περί παροχής πληρεξουσιότητας προς τον υπογράφοντα το δικόγραφο προσφυγής δικηγόρο, να βεβαιώνεται στο εν λόγω πληρεξούσιο η ύπαρξη των λοιπών νομιμοποιητικών στοιχείων (ήτοι του καταστατικού, των αποφάσεων της Γενικής Συνελεύσεως ή του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας, κ.λπ.), από τα οποία προκύπτει ότι το πρόσωπο που χορήγησε την πληρεξουσιότητα στον ως άνω δικηγόρο ήταν το κατά το νόμο και το καταστατικό αρμόδιο για την εκπροσώπηση της εταιρείας όργανο, ή απαιτείται, επιπλέον, και η προσκόμιση των εν λόγω στοιχείων στο δικαστήριο.

Αρχές επιβολής κυρώσεων – Αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ηπιότερης διοικητικής κύρωσης και δικαίωμα ένδικης προστασίας, κατά το πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο και την ΕΣΔΑ – Πρόσθετος φόρος ν. 2523/1997 – Πρόστιμο του άρθρου 58 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), όπως τροποποιήθηκε με το άρ. 3 παρ. 7 του ν. 4337/2015 – Κατά χρόνον εφαρμογή του άρ. 58 ΚΦΔ – Ασύμβατη προς το ενωσιακό δίκαιο (και την ΕΣΔΑ) η μεταβατική ρύθμιση του άρθρου 7 του ν. 4337/2015

Παραπέμπεται στην Ολομέλεια το ζήτημα εάν, σύμφωνα με το άρθρο 115 παρ. 1 και 3 του ΚΦΕ και το άρθρο 69 παρ. 2 του ν. 2676/1999, σε συνδυασμό με το ν. 2190/1920, ο νομίμως παραιτηθείς από τη διαχείριση ή την εκπροσώπηση ανώνυμης εταιρείας δεν ευθύνεται για τα χρέη της εταιρείας από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές προς το Ι.Κ.Α. που γεννήθηκαν μετά την παραίτησή του, τούτο δε ανεξαρτήτως εάν η παραίτηση έλαβε την προβλεπόμενη στον ν. 2190/1920 δημοσιότητα ή εάν μετά την παραίτηση έχει ορισθεί ή όχι νέα διοίκηση της εταιρείας.

Ιατροί του ΕΣΥ και πειθαρχικά παραπτώματα.

Επιτρέπεται η ολοκλήρωση της πειθαρχικής διαδικασίας και μετά τη λύση της υπαλληλικής σχέσεως. Άσκηση πειθαρχικής εξουσίας και από το ΣτΕ. Παρά το γεγονός της απώλειας της υπαλληλικής ιδιότητας του υπαλλήλου, η δίκη συνεχίζεται. Αντίθετη μειοψηφία. Το πειθαρχικό όργανο και το ΣτΕ δεσμεύονται από την αμετάκλητη απόφαση ποινικού δικαστηρίου ή το αμετάκλητο απαλλακτικό βούλευμα που διαπιστώνουν ρητώς την ύπαρξη ή ανυπαρξία πραγματικών περιστατικών. Ο καθ΄ ου η προσφυγή υπέπεσε στο πειθαρχικό παράπτωμα της παράβασης καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα, που επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης. Εφόσον ο υπάλληλος έχει απολέσει την υπαλληλική ιδιότητα, η επιβληθείσα ποινή πρέπει να μετατραπεί σε ποινή προστίμου αποδοχών 12 μηνών. Δεκτή η προσφυγή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ,  ΑΡΜ 2018/1564)

Αναίρεση και προϋποθέσεις παραδεκτής άσκησης κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν.3900/2010. Το απαράδεκτο του κυρίου δικογράφου δεν μπορεί να θεραπευθεί με το δικόγραφο των προσθέτων λόγων. Αντίθετη μειοψηφία. Βεβαίωση προστίμου που επιβλήθηκε από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για παράβαση του άρθρου 34 του ν. 3632/1928 και του άρθρου 72 παρ. 1 του ν. 1969/1991. Η αόριστη επίκληση της υπάρξεως αντίθετης νομολογίας δεν αρκεί, ενόψει της προβολής πλειόνων λόγων αναιρέσεως, για να δικαιολογήσει την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως.
Απορρίπτεται η αναίρεση ως απαράδεκτη (επικυρώνει την αριθμ. 6239/2011 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών). Η υπόθεση εισήχθη ενώπιον της επταμελούς συνθέσεως με την αρ. 1088/2017 απόφαση του ΣτΕ.

Παρατηρήσεις Ι. Μαθιουδάκης, ΑΡΜ 2018, 1568.