Απόρριψη αίτησης πρώην δημοτικού υπαλλήλου για κανονισμό σ’ αυτόν σύνταξης, με την αιτιολογία ότι το σύνολο της υπηρεσίας του στο Δήμο δεν δύναται να αναγνωρισθεί ως συντάξιμη, εξ αιτίας της ανάκλησης της πράξης διορισμού του λόγω κατάθεσης από αυτόν πλαστών δικαιολογητικών. Η στέρηση της σύνταξης από υπάλληλο, του οποίου ο διορισμός ανακλήθηκε μετά πάροδο μακρότατου χρόνου, ανεξαρτήτως της τυχόν υπαιτιότητάς του κατά την πρόκληση ή υποβοήθηση του παράνομου διορισμού, αντίκειται στα άρθρα 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος και στις συνταγματικές αρχές της ασφάλειας δικαίου, της σαφήνειας, της προβλεψιμότητας και της αναλογικότητας. Οφείλει δε η Διοίκηση να εξετάσει εάν, με βάση το χρόνο υπηρεσίας του εκκαλούντος, αυτός συμπληρώνει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και, σε καταφατική περίπτωση, να του κανονίσει τη σύνταξη που θα δικαιούταν, εάν δεν είχε χωρήσει η ανάκληση του διορισμού του. Τούτο δε, για λόγους αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, ώστε να επιλυθεί οριστικά η αχθείσα ενώπιον του παρόντος Τμήματος συνταξιοδοτική διαφορά και ανεξαρτήτως της υποχρέωσης συμμόρφωσης που πηγάζει για τα συνταξιοδοτικά όργανα από σχετική επί της ανακλήσεως του διορισμού απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Διευθυντικό δικαίωμα και μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων της εργασιακής σχέσης.
Ανάθεση καθηκόντων κατώτερης φύσης σε σχέση με τα προβλεπόμενα στη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας. Εννοια αναιρετικού λόγου έλλειψης νόμιμης βάσης κατ΄ άρθρο 560 αριθμ. 6 ΚΠολΔ. Αναιρεί λόγω έλλειψης νόμιμης βάσης και ειδικότερα για αντιφατικές και παράλληλα ανεπαρκείς αιτιολογίες.

Διαφορές για ζημίες από αυτοκίνητα. Αναιρετέα η απόφαση όταν στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού δεν εκτίθενται καθόλου πραγματικά περιστατικά (έλλειψη αιτιολογίας), ή όταν τα εκτιθέμενα δεν καλύπτουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται, με βάση το πραγματικό του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου, για την επέλευση της έννομης συνέπειας που απαγγέλθηκε ή την άρνησή της (ανεπαρκής αιτιολογία) ή όταν αντιφάσκουν μεταξύ τους (αντιφατική αιτιολογία).

Ενδικοφανής Προσφυγή – Μόνον οι λόγοι που προτάθηκαν με την ενδικοφανή προσφυγή προβάλλονται παραδεκτά με την εν συνεχεία ασκηθείσα προσφυγή κατά της πράξης που εκδίδεται επ’ αυτής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, εκτός αν πρόκειται για αυτεπάγγελτα εξεταζόμενους λόγους ή για νομικούς που δεν σχετίζονται με την έρευνα πραγματικών στοιχείων. Οι διατάξεις που άγουν σε περιορισμό του δικαιώματος άσκησης ενδίκου βοηθήματος θα πρέπει να ερμηνεύονται στενά. Η μη επίκληση των λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής με το έγγραφο της ένστασης, αλλά η προβολή αυτών προφορικώς ενώπιον της Τ.Δ.Ε. δεν επιφέρει το απαράδεκτο της ενδικοφανούς προσφυγής. Αναστολή της λήξης προθεσμιών που τάσσονται από διοικητικούς νόμους, αν κατά τη λήξη τους συμβεί γεγονός που συνιστά ανωτέρα βία, η αναστολή αυτή διαρκεί όσο και το γεγονός αυτό. Τι συνιστά ανωτέρα βία.

Τραυματισμός – Υποχρέωση φύλαξης και επιτήρησης χώρου – Υπαιτιότητα παθόντος – Λήψη υπόψη τεχνικής πραγματογνωμοσύνης – Διδάγματα κοινής πείρας – Απόρριψη αναιρετικών λόγων.
Τραυματισμός που επήλθε από ηλεκτροπληξία κατόπιν της εισέλευσης του παθόντος σε φυλασσόμενο χώρο όπου ευρίσκονταν παροπλισμένα βαγόνια σιδηροδρόμου και την αναρρίχηση σε βαγόνι. Έλλειψη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της αποδιδόμενης αμελούς συμπεριφοράς στα αρμόδια όργανα του εναγόμενου οργανισμού και του ένδικου ατυχήματος και του εξ αυτού επελθόντος τραυματισμού του ενάγοντος. Δεν αποδείχθηκε αμελής συμπεριφορά των οργάνων του εναγόμενου οργανισμού. Σαφείς πλήρεις και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες. Λήψη υπόψη αποδεικτικών μέσων. Αναιρετικός λόγος για παραβίαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας. Εν προκειμένω η παραβίαση δεν αφορά στην εφαρμογή των κανόνων του δικαίου ή στην υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων σε αυτούς, αλλά αναφέρεται στην εκτίμηση των αποδείξεων από το δικαστήριο της ουσίας, η οποία είναι αναιρετικώς ανέλεγκτη.

Αγωγή καταβολής διαφοράς των ποσών συντάξεων πρώην μέλους του ΝΣΚ, μη εφαρμοζομένων των διατάξεων της υποπαραγράφου Β.3 της παραγράφου Β του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012. Επί αγωγών συνταξιούχων υπαγόμενων στο ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς των δημόσιων λειτουργών, υπαλλήλων και στρατιωτικών, με αντικείμενο την ικανοποίηση απαιτήσεων που απορρέουν από τη συνταξιοδοτική τους σχέση, είτε ευθέως εκ του νόμου, είτε ένεκα αδικοπραξίας κατ’ άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., παθητικώς νομιμοποιείται πάντοτε το Ελληνικό Δημόσιο. Για τις σχετικές αποζημιωτικές απαιτήσεις που γεννώνται από την εφαρμογή των οικείων συνταξιοδοτικών διατάξεων για το διάστημα από 1.1.2017 και εντεύθεν, κατά το οποίο η αρμοδιότητα πληρωμής των συντάξεων του Δημοσίου έχει μεταφερθεί στον ΕΦΚΑ, το Ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να ευθύνεται για την ικανοποίηση των σχετικών αξιώσεων και να νομιμοποιείται παθητικώς στις σχετικές δίκες και ως επί οφειλής εις ολόκληρον, ο δανειστής έχει την απόλυτη ευχέρεια να απαιτήσει την παροχή κατά την προτίμησή του από οποιονδήποτε συνοφειλέτη είτε ολικά είτε μερικά, η δε καταβολή από έναν εκ των υποχρέων ενεργεί αντικειμενικώς και ως προς τους λοιπούς. Πενταετής παραγραφή των απαιτήσεων.