Παραπομπή ζητήματος συνταγματικότητας στην Ολομέλεια, σύμφωνα με το άρθρο 161 παρ. 1 του ν. 4700/2020. Κατάργηση, με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 4488/2017, της διάταξης της περίπτωσης β’ του άρθρου 62 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα (π.δ.169/2007), με συνέπεια την απόληψη από επίορκο υπάλληλο, παρανομήσαντα σε βάρος του δημοσίου ή ν.π.δ.δ. και αμετακλήτως καταδικασθέντα, σύνταξης του αυτού ύψους με τον ευόρκως υπηρετήσαντα. Η νέα ρύθμιση δεν τελεί σε αντίθεση με τη συνταγματική αρχή της ισότητας (4 παρ. 1 Συντ.) και την απορρέουσα από αυτή αρχή της αξιοκρατίας. Σαφής δικαιοπολιτική επιλογή του νομοθέτη να αποσυνδέσει πλήρως την ποινικά κολάσιμη συμπεριφορά των υπαλλήλων από την οιασδήποτε έκτασης (ολική ή μερική) οριστική απώλεια του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Η ρύθμιση αυτή δεν δύναται να θεωρηθεί ότι εξομοιώνει αυθαίρετα ευόρκως υπηρετήσαντες και επίορκους υπαλλήλους, δοθέντος ότι και ο επίορκος υπάλληλος παρείχε επί μακρόν υπηρεσίες επί τη βάσει νομίμως συσταθείσας δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης, διαθέτοντας τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα της θέσης του, έχοντας καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές και έχοντας συμπληρώσει τις χρονικές προϋποθέσεις για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης από το Δημόσιο. Η ποινικώς κολάσιμη συμπεριφορά των υπαλλήλων δεν συνιστά πρόσφορο κριτήριο δυνάμενο να δικαιολογήσει, κατά τρόπο συνταγματικώς ανεκτό, την εξαίρεσή τους από το δικαίωμα σύνταξης. Τυχόν αναλογική μείωση του ύψους της σύνταξης αμετακλήτως καταδικασθέντος υπαλλήλου που προέβη σε έκνομες δραστηριότητες κατά την άσκηση των υπηρεσιακών του καθηκόντων, θα συνιστούσε πράξη νομοθέτησης και, επομένως, ανεπίτρεπτη (άρθρο 26 Συντ.) επέμβαση του δικαστή στα έργα της νομοθετικής εξουσίας.
Αντίθετη μειοψηφία: Σε συνέχεια της διαπιστούμενης αντισυνταγματικότητας και ελλείψει ειδικής προς τούτο νομοθετικής ρύθμισης -και μέχρι τη θέσπιση αυτής- στο πλαίσιο της παροχής δικαστικής προστασίας και εφαρμογής των γενικών αρχών της αναλογικότητας και της αναλογικής ισότητας, το Δικαστήριο δύναται να προβεί σε πρωτογενή καθορισμό του ύψους της καταβλητέας σύνταξης.

Συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων – Αρχή της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντ.) – Αρχή αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 Συντ.) – Προστασία της περιουσίας (άρθρο 1 ΠΠ της ΕΣΔΑ) – Συνταξιοδοτικό δικαίωμα σε περίπτωση ανάκλησης διορισμού στο Δημόσιο -.

ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΕΩΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΟΤΑ ΙΔΑΧ – ΠΡΟΣΜΕΤΡΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΝΥΘΕΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Για τη μισθολογική κατάταξη τέως συμβασιούχων (έργου ή ορισμένου χρόνου), οι οποίοι συνδέθηκαν εν τέλει με τους Ο.Τ.Α., αλλά και το Δημόσιο γενικότερα, με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ, κατόπιν δικαστικών αποφάσεων ή δικαστικού συμβιβασμού, δεν προσμετράται και ο διανυθείς χρόνος εκτός υπηρεσίας, δηλαδή μεταξύ των συμβάσεων ή των δικαστικών αποφάσεων, αλλά μόνο ο πραγματικά διανυθείς χρόνος στην υπηρεσία, είτε στα πλαίσια σύμβασης έργου ή εργασίας ορισμένου χρόνου είτε εν τοις πράγμασι, υπό την προϋπόθεση ότι, στη δεύτερη περίπτωση, ο μισθωτός εξακολούθησε να παρέχει τις υπηρεσίες του στους ανωτέρω φορείς, απασχολούμενος κατά το σύνηθες δημοσιοϋπαλληλικό ωράριο, εντός του χώρου της δημόσιας υπηρεσίας και με την άμεση εποπτεία της υπηρεσίας, λαμβάνοντας αμοιβή ανάλογη εκείνης των προσλαμβανομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Παραπέμπει [6 έως 11, 28 Ν. 4024/2011, 28 παρ. 1 Ν. 4369/2016, 7 παρ.1, 6 παρ.4, 10 παρ. 1, 35 Ν. 4354/2015]