ΣτΕ 1913-2019 επώνυμο

Επώνυμο. Η διοικητική διαδικασία για την αλλαγή επωνύμου έχει εφαρμογή και στην περίπτωση που το επώνυμο τέκνου γεννηθέντος εκτός γάμου έχει κτηθεί κατά τις οικείες διατάξεις του ΑΚ, με την επίκληση συγκεκριμένων και σοβαρών λόγων, των οποίων η εκτίμηση ανήκει στην αρμόδια αρχή. Αν γίνει αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική, είναι δυνατή η προσθήκη του πατρικού επωνύμου στο επώνυμο του τέκνου. Μη νόμιμα ο Δήμαρχος αρνήθηκε την εξέταση του αιτήματος. Νομίμως ασκείται η αίτηση από μόνη τη μητέρα, στην οποία ανήκει η άσκηση της γονικής μέριμνας του τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου και αναγνωρίσθηκε από τον πατέρα του εκουσίως.

ThanasisΣτΕ 1913-2019 επώνυμο
περισσότερα

ΣτΕ 2099-2019 Πυροσβεστική

Πυροσβεστικό Σώμα και κριτήρια κατάταξης δόκιμων πυροσβεστών. Πότε η απόκλιση από την αρχή της ισότητας των φύλων είναι συνταγματικά θεμιτή. Απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω φύλου, άμεση ή έμμεση, όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας στις ένοπλες δυνάμεις ή άλλα στρατιωτικώς οργανωμένα σώματα. Πότε η υιοθέτηση παρεκκλίσεων από την ως άνω αρχή είναι επιτρεπτή. Οι διατάξεις που θεσπίζουν ποσοτικούς περιορισμούς υπό την μορφή ποσοστώσεων σε βάρος των γυναικών κατά την πρόσβασή τους στο επάγγελμα του πυροσβεστικού υπαλλήλου αντιβαίνουν στα άρθρα 4 παρ. 1 και 2 και 116 παρ. 2 του Συντάγματος και της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ, σε αντίθεση με τον καθορισμό κοινών -και για τα δύο φύλα- ορίων των επιδόσεων στις αθλητικές δοκιμασίες. Η επίδικη ρύθμιση του άρθρου 1 περ. 5 του π.δ. 19/2006, με την οποία προβλέπεται χαμηλότερο όριο αναστήματος για τις γυναίκες υποψηφίους, δεν συνιστά διάκριση λόγω φύλου, άμεση ή έμμεση. Ο νομοθέτης δύναται να θεσπίσει είτε απαίτηση ελαχίστου ύψους διαφορετικού για άνδρες και γυναίκες υποψηφίους, είτε απαίτηση ελαχίστου ύψους κοινού για άνδρες και γυναίκες υποψηφίους, μεριμνώντας ώστε ο καθορισμός αυτός να μην άγει σε αποκλεισμό δυσανάλογα μεγαλύτερου ποσοστού γυναικών εν δυνάμει υποψηφίων. Η διάταξη που προβλέπει χαμηλότερο όριο αναστήματος για τις γυναίκες υποψηφίους δεν μπορεί να εφαρμοσθεί αναλογικά και στους άνδρες υποψηφίους. Η τυχόν θέσπιση κοινού ελάχιστου αναστήματος στο 1,70 μ., θα συνιστούσε έμμεση διάκριση σε βάρος των γυναικών, μη δικαιολογούμενη από λόγους δημοσίου συμφέροντος. Η επίμαχη ρύθμιση δεν παραβιάζει την αρχή της αξιοκρατίας και βρίσκεται εντός του πλαισίου των εξουσιοδοτικών διατάξεων του ν. 1590/1986. Ο εκκαλών δεν επικαλείται παραβίαση κάποιας άλλης, πλην του άρθρου 14, διάταξης της ΕΣΔΑ. Αβάσιμα προβάλλεται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, λόγω της προηγούμενης προϋπηρεσίας του εκκαλούντος ως πυροσβέστη εποχικής απασχόλησης. Παραπομπή της υπόθεσης στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

ThanasisΣτΕ 2099-2019 Πυροσβεστική
περισσότερα

ΣτΕ 1949-2019 εξέλιξη μελών ΔΕΠ

ΤΕΙ και διαδικασία εκλογής ή εξέλιξης των μελών του κύριου επιστημονικού προσωπικού. Ο έλεγχος νομιμότητας του Υπουργού Παιδείας πρέπει να ασκείται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία έξι μηνών. Έναρξη της προθεσμίας. Η ακυρωτική υα πρέπει να δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και μάλιστα εντός του εξαμήνου. Η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία διενεργήθηκε από τον Υπουργό Παιδείας ο έλεγχος νομιμότητας της εξέλιξης του αιτούντος σε θέση Ε.Π. βαθμίδας Καθηγητή, εκδόθηκε αναρμοδίως κατά χρόνο. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

ThanasisΣτΕ 1949-2019 εξέλιξη μελών ΔΕΠ
περισσότερα

ΣτΕ 1798-2019 αιγιαλός

Προστασία περιβάλλοντος. Η Διοίκηση οφείλει να επιλαμβάνεται αιτήματος επανακαθορισμού αιγιαλού, παλαιού αιγιαλού ή παραλίας, εφόσον ο ενδιαφερόμενος προσκομίζει κρίσιμα στοιχεία για την απόδειξη σφάλματος κατά τον αρχικό καθορισμό, άλλως χωρεί παράλειψη οφειλόμενης ενεργείας, υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως. Οι πράξεις, με τις οποίες η Διοίκηση απορρίπτει ή αρνείται να εξετάσει την αίτηση αυτή έχουν εκτελεστό χαρακτήρα. Δεν δύναται να γίνει αδιαμφισβήτητα δεκτό ότι οι εκτάσεις ιδιοκτησίας της αιτούσας απέκτησαν το χαρακτήρα παλαιού αιγιαλού. Δικαιολογημένος ο καθορισμός ζώνης παραλίας καθ’ όλο το μήκος της οριογραμμής του αιγιαλού. Απαραδέκτως προβάλλονται πλημμέλειες κατά της πράξης καθορισμού παλαιού αιγιαλού και παραλίας, διότι, ως ατομική διοικητική πράξη, δεν δύναται να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως στο πλαίσιο άλλης δίκης. Μερικά δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

ThanasisΣτΕ 1798-2019 αιγιαλός
περισσότερα

ΣτΕ 682-2019 Παράβολο επί ομοδικίας

Παροχή εννόμου προστασίας – Καταβολή παραβόλου επί αιτήσεως ακυρώσεως ασκούμενης από περισσότερους ομόδικους -. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 35 παρ. 1, 3 και 4, 36 παρ. 1 και 4 και 45 παρ. 6 του π.δ. 18/1989 προκύπτει ότι σε περίπτωση ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως από περισσότερα πρόσωπα με κοινό δικόγραφο αρκεί, για το παραδεκτό του ασκηθέντος βοηθήματος, η καταβολή ενός και μόνου παραβόλου. Τούτο δε διότι, η υποχρέωση καταβολής παραβόλου συνάπτεται αποκλειστικά προς αυτή καθ’ εαυτή την άσκηση του ενδίκου μέσου, δηλαδή τη διαδικαστική πράξη με την οποία υποβάλλεται το αίτημα παροχής εννόμου προστασίας και προσδιορίζεται το περιεχόμενο της ζητούμενης προστασίας και το αντικείμενο της δίκης. Οι ανωτέρω διατάξεις ουδόλως θεσπίζουν υποχρέωση καταβολής παραβόλου για καθένα χωριστά από τους διαδίκους που ενώνονται σε κοινό δικόγραφο, στο πλαίσιο του δικονομικού θεσμού της ομοδικίας, εφόσον μάλιστα η ακυρωτική δίκη αφορά την αντικειμενική νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης και όχι αυτοτελείς ατομικές αξιώσεις και δίκαια εξ υποκειμένου, η δε ομοδικία προϋποθέτει κοινό έννομο συμφέρον και κοινούς λόγους ακυρώσεως (Αντίθετη μειοψηφία). Επιλύει το ζήτημα και αναπέμπει την υπόθεση στο Β΄ Τμήμα.

ThanasisΣτΕ 682-2019 Παράβολο επί ομοδικίας
περισσότερα

ΣτΕ 1411-2019 Δασικοί χάρτες

Δασικοί χάρτες – Άσκηση αντιρρήσεων και αίτησης ακύρωσης -Αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος -. Η άσκηση αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη αποσκοπεί στην παροχή, προς κάθε ενδιαφερόμενο, της ευχέρειας να προβάλει, ενώπιον ειδικώς κατεστημένου οργάνου, ειδικούς ισχυρισμούς για την αμφισβήτηση του δασικού χαρακτήρα συγκεκριμένου τμήματος της χαρτογραφηθείσας περιοχής, συνοδευόμενους από τα αναγκαία για την υποστήριξή τους στοιχεία. Εάν οι αντιρρήσεις, με τις οποίες είναι, βεβαίως, δυνατή η προβολή και τεχνικής φύσης ισχυρισμών, ασκηθούν και απορριφθούν, η νομιμότητα της απόρριψής τους μπορεί να αμφισβητείται με αίτηση ακύρωσης κατά της κύρωσης του δασικού χάρτη, αντικείμενο ελέγχου της οποίας μπορεί να είναι η αιτιολογία απόρριψης των εν λόγω ισχυρισμών.

ThanasisΣτΕ 1411-2019 Δασικοί χάρτες
περισσότερα

ΣτΕ Ολ 359/2020 – Άρθρα 26, 94 και 96 του Συντάγματος (περί αρμοδιότητας των διοικητικών και των ποινικών δικαστηρίων) – Αρχή ne bis in idem κατά την ΕΣΔΑ και το ενωσιακό δίκαιο

Σώρευση ποινικής  και διοικητικής διαδικασίας και δίκης κατά του ίδιου προσώπου για την ίδια παράβαση λαθρεμπορίας – Ερμηνεία του άρθρου 100 του Συντάγματος  

ThanasisΣτΕ Ολ 359/2020 – Άρθρα 26, 94 και 96 του Συντάγματος (περί αρμοδιότητας των διοικητικών και των ποινικών δικαστηρίων) – Αρχή ne bis in idem κατά την ΕΣΔΑ και το ενωσιακό δίκαιο
περισσότερα

ΣτΕ 689-2019 – Προστασία περιβάλλοντος

Επιτρέπεται να χαρακτηρίζονται εκτάσεις ως περιοχές προστασίας της φύσης, Εθνικά πάρκα ή ζώνες προστασίας αυτών και να επιβάλλονται, αφού τηρηθεί η αρχή της αναλογικότητας, μέτρα που συνεπάγονται την απαγόρευση της ανάπτυξης ορισμένων δραστηριοτήτων σε αυτές ή τη χρήση τους για ορισμένο σκοπό. Αν το επιβαλλόμενο μέτρο έχει ως αποτέλεσμα την ουσιώδη στέρηση της χρήσης της ιδιοκτησίας κατά τον προορισμό της, η οποία υπερβαίνει το εύλογο όριο ανοχής και αλληλεγγύης, γεννάται αξίωση του ιδιοκτήτη έναντι του Δημοσίου προς αποζημίωση, που θεμελιώνεται ευθέως στο άρθρο 22 παρ.1 του ν. 1650/1986. Η αδράνεια της Διοίκησης να εκδώσει το σχετικό διάταγμα δεν αντιβαίνει στην προστασία του ιδιοκτήτη, ο οποίος έχει ευθεία αξίωση αποζημίωσης, όμως η Διοίκηση δεν μπορεί να επιλέξει ένα από τα προβλεπόμενα στο νόμο οικονομικά αντισταθμίσματα. Το νομοθετικό αυτό δεν μπορεί να πληρωθεί ερμηνευτικά από τον δικαστή. Αντίθετη μειοψηφία. Επιβολή μερικού περιορισμού του εύρους της χρήσεως και εκμεταλλεύσεως του ακινήτου της αναιρεσίβλητης εξαιτίας περιορισμών και δεσμεύσεων, οι οποίοι επιβλήθηκαν για την κήρυξη του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου και επιδίκαση αποζημίωσης. Εφόσον δεν υφίσταται πλέον αντίθεση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης προς τη νομολογία του ΣτΕ, απορρίπτεται η αναίρεση ως απαράδεκτη κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν.3900/2010. 

ThanasisΣτΕ 689-2019 – Προστασία περιβάλλοντος
περισσότερα

ΣτΕ 551-2019 Υγειονομική νομοθεσία

Η εξαίρεση από την απόλυτη απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς ή στεγασμένους χώρους των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, δεν θεσπίσθηκε επί τη βάσει κριτηρίων προκυπτόντων από τη διεθνή σύμβαση πλαίσιο για τον έλεγχο του καπνού, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3420/2005, αλλά  υπαγορεύθηκε από δημοσιονομικούς λόγους και η εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 45 του ν. 3986/2011 είναι ανίσχυρη. Η προσβαλλόμενη κυα Υ1/Γ.Π.οικ.134274/2011, όπως τροποποιήθηκε με την κυα Υ1/Γ.Π.οικ.134274/2011, εκδόθηκε επί τη βάσει μη εγκύρου εξουσιοδοτήσεως. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

ThanasisΣτΕ 551-2019 Υγειονομική νομοθεσία
περισσότερα