Λαθρεμπορία. Η διοικητική κύρωση του πολλαπλού τέλους, έχει «ποινικό» χαρακτήρα, και επιβάλλεται παράλληλα με την ποινική κύρωση για το αδίκημα της λαθρεμπορίας. Οι κυρώσεις αυτές κατατείνουν στην ικανοποίηση κοινών σκοπών. Προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής ne bis in idem κατά το άρθρο 4 παρ. 1 του 7ου ΠΠ της ΕΣΔΑ. Πότε δικαιολογείται η σώρευση ποινικής και διοικητικής δίωξης και κύρωσης για την ίδια παράβαση της τελωνειακής/φορολογικής νομοθεσίας. Δέσμευση του διοικητικού δικαστή από την αμετάκλητη καταδικαστική ποινική απόφαση, για την ίδια λαθρεμπορική παράβαση, κατά το άρθρο 5 παρ. 2 εδ. β΄ του ΚΔΔ. Το διοικητικό δικαστήριο οφείλει να αχθεί στην ακύρωση της καταλογιστικής πράξης, όταν η αμετακλήτως επιβληθείσα από το ποινικό δικαστήριο ποινή, αυτοτελώς ορώμενη, είναι αποτελεσματική, αποτρεπτική και ανάλογη της σοβαρότητας της παράβασης. Αν η καταγνωσθείσα από το ποινικό δικαστήριο κύρωση είναι εμφανώς υπερβολικά ελαφριά σε σχέση με την αποδοθείσα παράβαση, ο διοικητικός δικαστής ερευνά την υπόθεση στο πλαίσιο των λόγων της προσφυγής και του αιτητικού αυτής, χωρίς να δεσμεύεται από τις κρίσεις του ποινικού δικαστηρίου, τις οποίες, πάντως, υποχρεούται να συνεκτιμήσει ειδικώς. Παραπομπή της υπόθεσης στο Διοικητικό Εφετείο, μετά την επίλυση των υποβληθέντων στο ΣτΕ προδικαστικών ερωτημάτων. Η υπόθεση εισήχθη στην επταμελή σύνθεση με πράξη της Προέδρου του Β΄ Τμήματος του ΣτΕ